[h=2][/h]
مقدمه و تعريف
امواج راديويي، بخشي از طيف گسترده امواج الكترومغناطيسي را تشكيل ميدهند. به دليل ماهيت حامل بودن اكثر اين امواج، در ادبيات علمي بيشتر با عنوان «موج حامل» از آنها ياد ميشود.
موج حامل در اصطلاح، به موجي الكترومغناطيسي با فركانس، فاز و دامنه مشخص اطلاق ميشود كه توسط يك دستگاه فرستنده براي حمل يك سيگنال مشخص الكتريكي توليد ميشود. روشهاي مختلفي براي سوار كردن سيگنال بر روي موج حامل وجود دارند.
فركانس يا بسامد عبارت است از تعداد ارتعاشات يك موج الكترومغناطيسي (يا حامل) در واحد ثانيه. اين كميت فيزيكي با واحد هرتز اندازهگيري ميشود. كيلو، مگا و گيگا هرتز همگي ضرايبي براي بيان اين واحد هستند. فركانسهاي ارتباطات فضايي عمدتاً در باندهاي مگا و گيگاهرتز هستند. مقدار اين كميت از حاصلضرب طول موج (طول يك دوره تناوب موج، به واحد متر) در سرعت نور (به واحد متر بر ثانيه) به دست ميآيد. در واقع ميتوان گفت طول موج و فركانس دو بيان از يك كميت هستند .
در ادبيات فناوري فضايي، در موارد مربوط به ارتباطات مخابراتي بيشتر از فركانس و در امور مربوط به سنجش از دور يا انواع محمولههاي غيرمخابراتي ماهوارهها، از طول موج استفاده ميشود.
در اصطلاحات و محاورات مربوط به مخابرات، واژه فركانس كاربرد بسيار فراواني دارد. اگر بخواهيم در مثالي خارج از تعاريف دقيق و علمي فيزيك، يك بيان عاميانه براي درك مفهوم آن در مخابرات ارائه دهيم، ميتوان گفت كه فركانس، مشخصهاي از يك موج راديويي است كه آن را با ساير امواج راديويي متمايز ميسازد. امواج تلفن همراه، راديو، بيسيم، تلويزيون و ...، همگي امواج مخابراتي هستند، اما فركانس موج حامل آنها با هم تفاوت زيادي دارد. بنابراين، هر كدام گيرنده خاص خود را دارند كه فقط فركانسهاي محدوده خود را دريافت كرده و فراتر از محدوده تعريف شده را فيلتر ميكنند.
هرقدر فركانس يك موج بيشتر باشد، توليد و دريافت آن نيز به لحاظ فناوري پيچيدهتر و حساستر خواهد بود.
امواج راديويي، بخشي از طيف گسترده امواج الكترومغناطيسي را تشكيل ميدهند. به دليل ماهيت حامل بودن اكثر اين امواج، در ادبيات علمي بيشتر با عنوان «موج حامل» از آنها ياد ميشود.
موج حامل در اصطلاح، به موجي الكترومغناطيسي با فركانس، فاز و دامنه مشخص اطلاق ميشود كه توسط يك دستگاه فرستنده براي حمل يك سيگنال مشخص الكتريكي توليد ميشود. روشهاي مختلفي براي سوار كردن سيگنال بر روي موج حامل وجود دارند.
فركانس يا بسامد عبارت است از تعداد ارتعاشات يك موج الكترومغناطيسي (يا حامل) در واحد ثانيه. اين كميت فيزيكي با واحد هرتز اندازهگيري ميشود. كيلو، مگا و گيگا هرتز همگي ضرايبي براي بيان اين واحد هستند. فركانسهاي ارتباطات فضايي عمدتاً در باندهاي مگا و گيگاهرتز هستند. مقدار اين كميت از حاصلضرب طول موج (طول يك دوره تناوب موج، به واحد متر) در سرعت نور (به واحد متر بر ثانيه) به دست ميآيد. در واقع ميتوان گفت طول موج و فركانس دو بيان از يك كميت هستند .
در ادبيات فناوري فضايي، در موارد مربوط به ارتباطات مخابراتي بيشتر از فركانس و در امور مربوط به سنجش از دور يا انواع محمولههاي غيرمخابراتي ماهوارهها، از طول موج استفاده ميشود.
در اصطلاحات و محاورات مربوط به مخابرات، واژه فركانس كاربرد بسيار فراواني دارد. اگر بخواهيم در مثالي خارج از تعاريف دقيق و علمي فيزيك، يك بيان عاميانه براي درك مفهوم آن در مخابرات ارائه دهيم، ميتوان گفت كه فركانس، مشخصهاي از يك موج راديويي است كه آن را با ساير امواج راديويي متمايز ميسازد. امواج تلفن همراه، راديو، بيسيم، تلويزيون و ...، همگي امواج مخابراتي هستند، اما فركانس موج حامل آنها با هم تفاوت زيادي دارد. بنابراين، هر كدام گيرنده خاص خود را دارند كه فقط فركانسهاي محدوده خود را دريافت كرده و فراتر از محدوده تعريف شده را فيلتر ميكنند.
هرقدر فركانس يك موج بيشتر باشد، توليد و دريافت آن نيز به لحاظ فناوري پيچيدهتر و حساستر خواهد بود.